Waarom gezonde jongens op voetbal gaan, begrijp ik niet. Ze worden door hun trainers onderworpen aan een regime waarbij alleen de onderste helft van hun lichaam ontwikkeld wordt. Voetbal maakt mannen met gedeukte borst en schriele nek (zie de peilloze diepten tussen hals en boord bij het interview na de wedstrijd). Afhangende schouders zijn in het voetbal geen teken van teleurstelling of desinteresse, maar van onderontwikkeling. Kan Luc Nilis iets zwaars tillen? Een blok hout, een doelpaal, zijn vrouw desnoods? Voetbal is een geknotte, tegennatuurlijke tak van sport. Handen en armen worden alleen gebruikt om aan andermans shirt te hangen, ze theatraal in de lucht te gooien bij vermeend onrecht of voor stuitende omhelzingen na een doelpunt. Nee, dan rugby.

Rugby komt de ontwikkeling van het hele lichaam ten goede. Borst, benen, armen - het hele samenstel van spieren en beenderen wordt ontwikkeld om het spel naar behoren te kunnen spelen. Het maakt jongens weerbaar en mannen kerels. Rugby wordt ook gespeeld in Dwingeloo, Drenthe, waar ik lid ben sinds 1988. Het veld ligt verscholen tussen houtwallen, boerderijen en weilanden. De spelers zijn vrijwel zonder uitzondering mannen van formaat. Daarom dat ik een beetje moet lachen wanneer voetbalcommentator Hans Kraay de Belgische verdediger Valgaeren reusachtige afmetingen toedicht. De man is 1 meter 84. Technisch gesproken een dwerg, in Dwingeloo. Beginnerslengte. (Een rugbyachtige uitzondering in het voetbal is de Tsjech Jan Koller. 2.02 meter, 102 kilo, schoenmaat 50. Daar wil een veld van dreunen).

Tenslotte wil ik erop wijzen dat rugby niet alleen het lichaam, maar ook de geest staalt. Een voorbeeld. Toen Jaap Stam in een wedstrijd tegen Tsjechië naar de kant ging met een snee boven zijn oog, werd hij met ruime steken gehecht. Maar het veld ging hij niet meer in. Ik moest denken aan Thijs D., eens ruggengraat van de Dwingelder scrum. Hij liep op een zondag lang geleden eenzelfde snee op, boven welk oog weet ik niet meer. We stonden achter en de toestand was zorgelijk zonder hem. Hij liet zich aan de zijlijn hechten door de dorpsarts, die zelf ook speler is. Thijs D. wachtte op een dood spelmoment en kloste het veld weer op. Zijn terugkeer bracht nieuwe hoop. De moedeloosheid werd afgeschud, het offensief ingezet en Dwingeloo behaalde een glorieuze overwinning op de latere landskampioen Castricum. Zo doe je dat.